Onderzoek onder werkgevers naar het faciliteren van brandweervrijwilligers

3 maart 2023

Werkgevers zijn een belangrijke speler bij het faciliteren van hun medewerkers om als vrijwilliger bij de brandweer actief te zijn. In onderzoek van NIPV zijn werkgevers bevraagd over hun beeldvorming en bereidheid tot het faciliteren van medewerkers om ook bij de brandweer actief te zijn. Het onderzoek biedt handvatten voor wervingscampagnes en voor organisaties die het ondersteunen van brandweervrijwilligers vorm willen geven.

Initieel is een derde van de werkgevers bereid om brandweervrijwilligers in dienst te hebben en tijdens werktijd in actie te laten komen, stellen de onderzoekers. Wel denken werkgevers die nog geen ervaring hebben met brandweervrijwilligers dat uitrukken meer tijd kost dan het daadwerkelijk kost. Brandweervrijwilligers zijn afhankelijk van de medewerking van hun hoofdwerkgever wanneer zij onder werktijd moeten uitrukken.

Informatie en urgentie als overtuigende factoren

Zowel het geven van nadere informatie als het benadrukken van de urgentie om nieuwe brandweervrijwilligers te werven heeft een positief effect op de bereidheid bij werkgevers. Uiteindelijk is de helft van de werkgevers geïnteresseerd. De meeste kans om informatie over ‘brandweervrijwilliger worden’ goed te laten landen bij werkgevers is via de afdelingen HR (human resources). Deze afdeling kan helpen om wervingscampagnes voor brandweervrijwilligers verder te brengen in organisaties.

Zzp’ers als potentiële doelgroep

Initieel zijn zzp’ers nauwelijks geïnteresseerd om brandweervrijwilliger te worden. Het geven van voorlichting en het benadrukken van de noodzaak om nieuwe brandweervrijwilligers te werven hebben een positief effect op de mate van bereidheid. Uiteindelijk toont een derde van de zzp’ers interesse om brandweervrijwilliger te worden.

Programma Vrijwilligheid

In 2018 heeft Brandweer Nederland de opdracht gekregen om in samenwerking met de Vakvereniging van Brandweer Vrijwilligers, NIPV en het ministerie van Justitie en Veiligheid, het programma Vrijwilligheid op te starten. Het doel is om te komen tot een betere inzet van vrijwilligers, te zorgen voor continuïteit en handvatten geven voor vrijwilligheid in de toekomst. De serie onderzoeken naar vrijwilligheid is een onderdeel van dit programma. Later dit jaar volgt een rapport dat de conclusies van alle onderzoeken naar dit thema aan elkaar verbindt.

Bekijk ook:

Problematiek in opvang vluchtelingen en asielzoekers nader beschouwd

2 maart 2023

De opvangcapaciteit van het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA) is niet langer toereikend. Op 26 januari 2023 kopte het NRC: “Nederland stevent af op een ‘maatschappelijk ontwrichtende asielcrisis”. Hoe kan het dat opnieuw een nieuwe asiel- of vluchtelingencrisis wordt verwacht, terwijl in 2022 maatregelen werden aangekondigd om dit te voorkomen?

Om deze vraag te beantwoorden heeft het NIPV een snelle kennismobilisatie uitgevoerd. De onderzoekers hebben gesprekken gevoerd met diverse betrokken partijen – onder anderen gemeenten, veiligheidsregio’s, het COA, het Rode Kruis, Vluchtelingenwerk en de IND – om inzicht te krijgen in hoe zij tegen de huidige problemen, mogelijke oplossingen en de toekomst aankijken.

Knelpunten in beeld

Ondanks de uiteenlopende organisaties waren respondenten opvallend eensgezind over de problemen die nu spelen. De huidige opvangproblematiek maakt duidelijk hoe fragiel de asielketen is, mede door de wijze van financiering. Het COA, de IND en de vreemdelingenpolitie (AVIM) kunnen hierdoor lastig opschalen en het achter de hand houden van reserve-opvangplekken is niet rendabel.

Daarbij is het voor gemeenten momenteel (vrijwel) onmogelijk om, naast het vinden van opvangplekken en woonruimte, aan de geldende kwaliteitsnorm voor onderwijs en medische zorg te voldoen: docenten en artsen zijn (bijna) niet te vinden, en vrijwilligers of mensen zonder diploma mogen niet voor de klas staan.

Bovendien is de afgelopen jaren te weinig gedaan om de opvang structureel te organiseren. Wat in de media tot een dreigende asielcrisis is gedoopt, vinden respondenten eerder een beleidscrisis. Ondanks dat ze een hardwerkende, betrokken staatssecretaris zien, hebben ze de indruk dat zowel het urgentiebesef als politieke wil ontbreekt om problemen samen aan te pakken. Niemand pakt de spreekwoordelijke bal op. De provincies, die de opvangcapaciteit over gemeenten (zouden moeten) verdelen, zijn daarbij de ‘grote afwezigen’. Ook is het vertrouwen tussen het Rijk enerzijds en regio’s en gemeenten anderzijds geschaad, omdat het kabinet afspraken niet nakomt en sommige gemeenten geen (geschikte) opvangplekken regelen.

Aanbevelingen: denk out-of-the-box

Voor een complex probleem, zoals het opvangvraagstuk, zijn nauwelijks simpele oplossingen voorhanden. Zo lang we in een dreigende (opvang)crisissituatie zitten, moeten we accepteren dat ‘nood soms wet breekt’. Dit vergt een vorm van ‘out-of-the-box’ denken en flexibiliteit binnen de (Rijks)overheid: betrek bijvoorbeeld private organisaties bij het regelen van opvangplekken, zet gepensioneerde docenten voor de klas en versnel procedures om leegstaande panden gereed te maken als opvanglocatie. Laat bovendien asielzoekers, net als Oekraïense vluchtelingen, werken tijdens de langdurige asielprocedure: het voorkomt mentale problemen, en zorgt voor een betere integratie en meer draagvlak in de samenleving.

Bekijk ook:

Onderzoek geeft inzicht in redenen om te stoppen als brandweervrijwilliger

1 maart 2023

Wat zijn redenen voor brandweervrijwilligers om te stoppen? In onderzoek van NIPV zijn oud-vrijwilligers hierover bevraagd. Het onderzoek is onderdeel van een serie onderzoeken die NIPV heeft gedaan naar vrijwilligheid bij de brandweer.

Met regelmaat worden ervaringen van brandweervrijwilligers en professionals in beeld gebracht, maar niet eerder zijn oud-vrijwilligers ondervraagd over hun ervaringen. “Het is goed dat we nu leren van de groep die zelf om welke reden dan ook gestopt is. Als brandweer, een organisatie die grotendeels drijft op vrijwilligers, wil je graag weten wat redenen zijn waarom mensen stoppen. En of er manieren zijn waarop je deze mensen toch langer vast had kunnen houden. De zogenoemde beïnvloedbare factoren”, vertelt Marco Out, namens het Veiligheidsberaad de voorzitter van de stuurgroep Programma Vrijwilligheid.

Aantrekkelijke werkgever zijn en blijven

Gemiddeld 6 procent van het aantal vrijwilligers vertrekt jaarlijks. Het rapport meldt dat het gemiddeld aantal dienstjaren van de gestopte vrijwilligers ruim 19 jaar is. Dat aantal dienstjaren loopt de afgelopen jaren iets terug. De wijze waarop de organisaties worden bestuurd en de onvrede hierover is de vaakst genoemde vertrekreden door oud-brandweervrijwilligers, melden de onderzoekers. De ervaren problemen binnen de eigen post zijn een andere belangrijke vertrekreden. Het gaat dan vooral om sociale problematiek en onvrede hierover. Out: “Als een vrijwilliger stopt, omdat deze verhuist, dan is dat een gegeven en natuurlijk verloop. Maar als brandweermensen stoppen vanwege hoe de organisatie of brandweerpost wordt aangestuurd, dan wil je daar inzicht in hebben. Een onderzoek als dit helpt daarbij.”

Handreiking voor binden van vrijwilligers

Commandant Fred Heerink, trekker van het onderwerp namens Brandweer Nederland, vindt het waardevol om het oor te luister te leggen bij de voormalige vrijwilligers. “Ik vind het heel belangrijk dat we dit onderzoek hebben gedaan. We hebben het aangedurfd om volop in de spiegel te kijken.” Het onderzoek is er één in een serie, en dat is belangrijk voor hoe de resultaten gelezen moeten worden geeft hij aan. “Bij ieder onderzoek is het verleidelijk om snelle conclusies te trekken. Maar wat ook telkens weer blijkt, is dat er veel redenen te benoemen zijn waarom de brandweer wel of juist geen aantrekkelijke werkgever (meer) is voor een vrijwilliger. Wel geeft het onderzoek opnieuw handreikingen voor het binden van vrijwilligers en om dat wat beter kan, op te pakken. Daarom is het nu belangrijk dat we deze feiten als onderdeel van het geheel tot ons nemen. En dat we dit bespreekbaar te maken in alle veiligheidsregio’s, zodat we daar waar nodig actie kunnen ondernemen.”

Programma Vrijwilligheid

In 2018 heeft Brandweer Nederland de opdracht gekregen om in samenwerking met de Vakvereniging van Brandweer Vrijwilligers, NIPV en het ministerie van Justitie en Veiligheid, het programma Vrijwilligheid op te starten. Het doel is om te komen tot een betere inzet van vrijwilligers, te zorgen voor continuïteit en handvatten geven voor vrijwilligheid in de toekomst. De serie onderzoeken naar vrijwilligheid is een onderdeel van dit programma. Later dit jaar volgt een rapport dat de conclusies van alle onderzoeken naar dit thema aan elkaar verbindt.

Bekijk ook:

Blog: USAR-team Turkije (deel 2)

22 februari 2023

Ruim een week geleden schetste ik mijn dilemma rondom USAR. Moet je zo’n team wel willen? Zeer velen lazen het stukje en reageerden. Nu inmiddels een aantal dagen later is het goed nog enkele observaties te delen.

Ruim een week geleden schetste ik mijn dilemma rondom USAR. Moet je zo’n team wel willen? Zeer velen lazen het stukje en reageerden. Nu inmiddels een aantal dagen later is het goed nog enkele observaties te delen, mede gebaseerd op de indrukwekkende documentaire over het USAR-team en een gesprekje dat ik gisteren voerde met de ‘baas’ van het USAR-team Arjen Littooij.

Overleven, meeleven en troosten

Meer en meer is (mij) duidelijk geworden dat de waarde van het team meer zit in de nevendoelstellingen dan in de hoofddoelstelling (mensen levend onder het puin vandaan halen). Dat laatste was dit keer zeer succesvol, maar dat is echt uitzonderlijk. Een belangrijke nevendoelstelling was om ter plaatse ook zoveel mogelijk lijn te brengen in de inzet en hulp van al die tientallen USAR-teams vanuit de hele wereld.

Het Nederlands team was er al zeer snel waardoor deze rol ook meer vanzelfsprekend kon worden. Daarnaast vormde het bieden van ondersteuning ter plaatse, aandacht voor het leed van betrokkenen en vooral het meeleven en troosten een cruciaal onderdeel. De documentaire liet daar ook het nodige van zien.

Giro 555

Daarnaast nodigde de inzet (inclusief de media-aandacht en de documentaire) van het team inwoners van ons land nog meer uit om een bijdrage te storen op giro 555. Met het team – maar uiteraard ook met vele anderen (waaronder Turkse-Nederlanders) – kreeg deze extreme ramp ook zeer veel aandacht. Het zal niet alleen mij zijn opgevallen dat het leed in Syrië, net over de grens – om diverse deels verklaarbare redenen – veel minder aandacht kreeg.

Dilemma’s over leven en dood

Zelden kwamen dilemma’s over leven en dood – die we vaak zeer gekunsteld zien terugkomen in rampoefeningen – zo schokkend (in de goede betekenis van het woord) in beeld als in de documentaire over het USAR-team. Het valt niet mee om de – onder die omstandigheden verstandige – beslissing te nemen om in sommige situaties (te hoog eigen risico voor de hulpverlener; te omvangrijke operatie die dagen zou duren) geen redding uit te voeren in de puinhopen.

Troost

Troost ten slotte is misschien wel het kernwoord rond de inzet van USAR. Troost daar maar ook troost hier voor de grote Turkse gemeenschap die zag dat Nederland ook op een positieve manier richting Turkije kan handelen. Daarmee was de waarde van de inzet van dit USAR-team nog groter dan ik een week geleden benoemde.  

Helaas zal voor vele overlevenden de crisis nog vele jaren en soms nog de rest van hun leven duren. Het idee om de komende weken en maanden nafase-teams te sturen is misschien nog niet zo gek….

Menno van Duin, lector Crisisbeheersing

Blog: Batterijveiligheid: laten we de kou uit de lucht halen

21 februari 2023

Waarnemen is belangrijk, maar snappen wat je wel en niet ziet is nog veel belangrijker, bloggen lector Energie- en transportveiligheid Nils Rosmuller en onderzoeker Henk Brans.

De afgelopen dagen was het afwisselend wat warm en soms aan de koele kant: het lenteweer lijkt er aan te komen. Los van het humeur van sommige mensen bij koud weer (of juist warm weer) heeft de temperatuur ook impact op het functioneren van de li-ion batterij.

De faalmechanismen bij li-ion batterijen als gevolg van oververhitting zijn bekend: naast de mechanische en elektrische faaloorzaken, is thermische (over)belasting één van de drie hoofdoorzaken van het falen van li-ion batterijen.

Er wordt bij thermische (over)belasting vaak gedacht aan hoge temperaturen, als gevolg van bijvoorbeeld externe branden of de thermal runaway. Maar ook kou kan leiden tot het (vermeend) falen van de li-ion batterij. Wij gebruiken hier het woord ‘vermeend’ niet voor niets. Want er blijken vanwege de kou ook effecten op te treden die het doen lijken alsof de batterij faalt, maar schijn bedriegt. Hoe zit dat precies?

Condensatie bij het laden van een Tesla

Op donderdag 16 februari 2023 kwam, in de vroege ochtend, bij Veiligheidsregio Haaglanden een melding binnen van een ‘dampende’ Tesla. De Tesla stond aan de laadpaal, een supercharger. Het had die nacht gevroren en de temperatuur was nog altijd onder het vriespunt. Onder de Tesla kwamen kleine dampwolkjes vandaan, wat mogelijk een indicatie is voor een instabiel batterijpakket in de Tesla.

De damphoeveelheid intensiveerde niet. Het idee van een brand of thermal runaway viel daarmee eigenlijk weg. Navraag bij Tesla door de veiligheidsregio leert dat een Tesla die bij koud weer geladen wordt aan een supercharger damp kan afgeven aan de voorzijde van de auto.

Dit is dus niet het gevolg van brand, maar een effect van het snelladen bij koud weer. Het Tesla-batterijpakket heeft een verwarmingselement dat in werking gaat bij kou, waardoor vocht aan de buitenzijde van het pakket condenseert en tot kleine dampwolkjes kan leiden.

Het is dus belangrijk om te weten dat dit mechanisme zich afspeelt bij kou: het scheelt veel onrust!  Wat je ziet, is dus niet altijd wat je denkt te zien. In dit geval was er geen sprake van brand: schijn bedriegt.

Plating bij e-bikes

Er worden steeds meer e-bikes verkocht. Consumenten trekken er op uit, maar zijn zich niet altijd bewust van mogelijke schade aan de batterij van hun e-bike door… koude temperaturen!

Het opladen van li-ion batterijen bij temperaturen onder het vriespunt kan schade toebrengen aan de batterijcellen. Hoewel van buitenaf de batterij normaal lijkt op te laden onder 0 °C, tonen experimenten aan dat het inwendige van de batterijcellen degradeert. Als gevolg hiervan is een afname in prestaties waar te nemen en kan op termijn ook de veiligheid afnemen.

De negatieve effecten zijn nog sterker bij een grotere laadstroom en dus wordt snelladen, door middel van een hogere laadstroom, bij lage temperaturen in het bijzonder afgeraden (Buchmann, 2022; Ouyang et al. 2019). Het opladen van batterijen bij temperaturen onder het vriespunt kan permanente schade toebrengen aan de batterijcellen. De optimale gebruikstemperatuur voor opladen en ontladen ligt tussen de 15 en 35 °C (Ma et al. 2018).

Theorie

De afgenomen capaciteit en prestaties worden verklaard door het feit dat de ionische geleidbaarheid van materialen afneemt als de temperatuur daalt. In batterijen wordt dit met name waarneembaar bij temperaturen onder de 0 °C. Lithiumionen worden dan minder makkelijk doorgelaten, waardoor de batterij minder goed werkt. Bovendien leidt dit tot een hogere interne weerstand van de batterij. Hierdoor nemen de prestaties en capaciteit zowel tijdens opladen als ontladen af bij temperaturen onder het vriespunt (Ma et al. 2018).

Hoewel de batterij door een verhoogde interne weerstand ook enigszins opwarmt, is dit onvoldoende om hiervoor te compenseren. Voor wat betreft het ontladen wordt geschreven dat de afgenomen capaciteit alleen van toepassing is bij lage temperaturen en weer wordt hersteld bij een kamertemperatuur rond de 20 °C (Buchmann, 2022).

Plating leidt tot permanente degradatie van batterij

Het opladen van batterijen bij temperaturen onder het vriespunt kan echter wel permanente degradatie van de batterijcel veroorzaken. Dit komt doordat de efficiëntie van de elektrochemische reacties, die plaatsvinden tijdens het opladen, lager is onder het vriespunt. Hierdoor worden de lithiumionen tijdens het opladen bij lage temperaturen als het ware geforceerd. Dit houdt in dat een aantal lithiumionen niet wordt opgenomen in de anode, maar vast blijven kleven op het oppervlak ervan en een laagje lithiummetaal op de anode vormen. Dit wordt plating genoemd en is schematisch weergegeven in de figuur. Het afgezette lithiummetaal is hier in het donkerblauw weergegeven. Plating leidt tot permanente degradatie van de batterij (Petzl, 2015). Hoe hoger de laadstroom, hoe sterker ongewenste plating optreedt.

Aanbevelingen

• Laad een elektrische fiets en scooter op bij een omgevingstemperatuur tussen de 0 en 45 °C.
• Laad ’s winters enkel op als de temperatuur in de schuur (of iets dergelijks) boven de 0 °C is. Als dat niet kan, laad dan binnen op maar blijf in de ruimte gedurende het laden en controleer regelmatig of de accu en de lader niet te warm worden. Als dat wel het geval is, stop het laden en breng de accu en lader naar buiten. 
• Zorg bij het gebruik van een snellader, met hogere laadstroom, voor een minimale omgevingstemperatuur van 5 °C. Houd rekening met een lager bereik van elektrische fiets, scooter en auto op koude winterdagen.

Lees ook de 10 tips op de website van de brandweer om veilig op te laden.

Weet wat je ziet, deel wat je weet!

Zowel bij het condensatiemechanisme als bij het platingmechanisme is de batterijveiligheid in het geding. Bij het Tesla-condensatievoorbeeld zie je damp, maar feitelijk is er niets aan de hand. Bij het e-bike-plating-mechanisme zie je geen schade, maar feitelijk is hier het gevaar wel degelijk in ontwikkeling (1). De crux is kennis. Waarnemen is belangrijk, maar snappen wat je wel en niet ziet nog veel belangrijker. En dat vraagt om kennis en het delen (2) en toepassen van die kennis. In winter, de zomer, het hele jaar door.

Lector Energie- en transportveiligheid Nils Rosmuller en onderzoeker Henk Brans

Wat veroorzaakt schade aan li-ion batterijen?

21 februari 2023

NIPV geeft met literatuuronderzoek inzicht in factoren die schade laten optreden.

Veel consumenten zijn er niet van op de hoogte dat het opladen van li-ion batterijen bij temperaturen onder het vriespunt schade kan toebrengen aan de batterijcellen. In handleidingen van voertuigen en op websites worden wel adviestemperaturen genoemd, maar de onderbouwing daarvoor ontbreekt.

Het lectoraat Energie- en transportveiligheid vindt het van belang inzicht te krijgen in de factoren, die ervoor zorgen dat schade kan optreden. Daarvoor is een literatuuronderzoek uitgevoerd. De uitkomsten van het onderzoek staan in dit rapport.

Meer informatie

Lees ook het blog over Batterijveiligheid: laten we de kou uit de lucht halen van lector Energie- en transportveiligheid Nils Rosmuller en onderzoeker Henk Brans.

Onderzoek naar gebruik dompelcontainer geactualiseerd

16 februari 2023

Het aantal alternatief aangedreven voertuigen groeit en daarmee ook het aantal incidenten. Zijn dompelcontainers nog steeds de meest geschikte blusmethode voor elektrische voertuigen?

Het aantal elektrische voertuigen op de weg groeit steeds verder. Daarmee stijgt ook de kans dat de batterij van een dergelijk voertuig bij brand betrokken raakt. Dompelcontainers kunnen door bergers effectief worden ingezet om de gevolgen van een batterijbrand te beperken, maar zijn niet in elke situatie even goed toepasbaar.

Alternatieven voor dompelcontainers

In 2021 heeft de werkgroep Veiligheid elektrisch vervoer van de Nationale Agenda Laadinfrastructuur het IFV, tegenwoordig NIPV, daarom gevraagd onderzoek te doen naar mogelijke alternatieven voor dompelcontainers. Omdat er de laatste jaren steeds meer nieuwe blustechnieken op de markt zijn gekomen, hebben wij het onderzoek geactualiseerd met de nieuwste technieken en inzichten.

Vulopening in batterijpakket

Daarbij is onder meer gekeken naar het BEST batterij blussysteem, de bluszak en de blusdeken. Uit het geactualiseerde onderzoek komt naar voren dat een vulopening in het batterijpakket de meest geschikte methode is om een brand in het batterijpakket van een elektrisch voertuig te doven. Heeft het voertuig niet zo’n opening, dan is de dompelcontainer nog steeds de best beschikbare methode om een thermal runaway te stoppen.

Staat het voertuig op een lastige bereikbare plaats, dan is het BEST batterij blussysteem de meest geschikte methode, vooral vanwege het koelend vermogen van deze methode. Tevens is gebleken dat het gebruik van de dompelcontainer als vervoermiddel, dus zonder onderdompelen, nog steeds het best geschikt is voor het veilig vervoeren van een voertuig waarvan onbekend is of het batterijpakket is gemanipuleerd.  

Blog: Dilemma’s rond de USAR-teams

9 februari 2023

De waarde van het hulpteam ter plaatse is aanmerkelijk groter dan alleen het redden van slachtoffers, blogt lector Crisisbeheersing Menno van Duin.

Na iedere aardbeving of andere situatie met instortingen komen vanuit de gehele wereld USAR-teams naar de plaats des onheils om reddingswerkzaamheden te verrichten. Als het aantal uitzendingen van deze teams wordt afgezet tegen het aantal succesvolle reddingen zou hier beter gestopt kunnen worden. Het aantal reddingen is vrijwel altijd zeer gering en veelvuldig wordt er niemand levend uit het puin gehaald.

Cru gezegd zou dat geld dus beter uitgegeven kunnen worden door het totaal van alle kosten gewoon over te maken naar het betreffende land c.q. betrokken NGO’s. Daarbij moet niet vergeten worden dat (sommige van) deze teams ter plaatse ook weer gebruik maken van schaarse middelen (bijvoorbeeld auto’s en voedsel).

Toch is deze redenering veel te eenzijdig en zijn er zeker diverse redenen te noemen waarom het sturen van deze – veel aandachttrekkende – hulpteams ook nuttig kan zijn. Het is soms een waardevol politiek gebaar dat ook weer kan aanzetten de banden met het betreffende land te versterken. Het helpt soms mee om het thuisland van dat team bewust te maken van de ernst van de situatie (hetgeen de giften soms doet toenemen).

Verder is de waarde van de teams ter plaatse altijd beduidend groter dan alleen het redden van personen. Ook het onder het puin vandaan halen van overledenen heeft voor de nabestaanden grote waarde. Duidelijkheid is over het algemeen beter dan lange onzekerheid. Daarnaast brengen deze teams vaak enige structuur ter plaatse in de hulpverlening en de reddingswerkzaamheden. Bij elkaar wordt over het algemeen de inzet van deze teams ter plaatse zeer gewaardeerd en ook dat is het nodige waard.

Dat er deze keer daadwerkelijk mensen (al zo’n 10) zijn gered is zeer uitzonderlijk en geeft ook aan dat dit keer men ook echt snel ter plaatse was. In het verleden ging er soms erg veel tijd overheen alvorens toestemming e.d. was verleend om naar het gebied te vertrekken en werd bij aankomst ook nog veel tijd verloren.

Ten slotte is ons Nederlandse USAR-team inmiddels zo ervaren en getraind dat het ook in eigen land prima inzetbaar is – ook voor andere klussen dan de primaire werkzaamheden. Ook hiervoor zijn soms nog net te veel drempels.

Menno van Duin
lector Crisisbeheersing

Inzet USAR.NL bij zware aardbeving in Turkije

7 februari 2023

Turkije en Syrië zijn getroffen door zware aardbevingen. USAR.NL is gevraagd om bijstand te leveren in Turkije. NIPV ondersteunt de uitzending, zowel in de voorbereidingsfase als tijdens de inzet.

NIPV biedt logistieke ondersteuning aan de USAR-organisatie om mensen en materieel naar het rampgebied te krijgen. De piketorganisatie van het team Landelijke Middelen is hiervoor 24/7 beschikbaar.

Roland Douqué werd maandagochtend om 06:15 uur opgeroepen om de vrachtwagen met USAR-materieel in gereedheid te brengen. “De USAR-oplegger staat altijd voor 95% klaar in Zoetermeer. Alleen de laatste zaken zoals medicijnen en brandstof moesten we nog toevoegen. Binnen drie kwartier stonden we klaar voor vertrek. Voor de USAR-uitzending naar het rampgebied in Turkije is een complete uitrusting voor 4 reddingsteams geleverd, in totaal zo’n 15 ton aan materieel. Denk daarbij aan zwaar gereedschap zoals hydraulische scharen, slijptollen, zagen en touwen om slachtoffers onder het puin vandaan te kunnen halen. Maar ook aan tenten, water en voedselpakketten waarmee de leden van het USAR-team 10 dagen zelfvoorzienend moeten kunnen functioneren.”

Samen met Mark Overste reed Douqué de volgeladen vrachtwagen naar vliegveld Eindhoven waar de spullen door de douane konden worden ingeklaard. “Voor dat moment zat onze belangrijkste taak erop. De grootste klus staat ons nog te wachten, over 10 dagen komen alle spullen weer terug. Dan moeten we controleren of alles compleet is, de boel weer schoonmaken en repareren. Het geeft mij enorm veel voldoening om een bijdrage te kunnen leveren aan zo’n belangrijke maatschappelijke taak. Het maakt mij heel trots op NIPV en op mijn collega’s. Dit is onze kracht als NIPV en de voornaamste reden dat ik voor deze organisatie werk.”

USAR.NL

USAR.NL (Urban Search and Rescue Nederland) is een landelijk bijstandsteam, ingesteld door het Ministerie van Justitie en Veiligheid en het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Het USAR-team bestaat uit mensen die beroepsmatig werkzaam zijn voor politie, brandweer, ambulance en defensie. Alle USAR-leden zijn gedetacheerd aan NIPV vanuit hun werkgever (bv. veiligheidsregio’s, politie, defensie, etc.). USAR.NL kan door zware betonconstructies zagen, heeft naast de technische hulpmiddelen ook speurhonden en bouwkundigen. Ook heeft het team speciaal opgeleide ambulanceverpleegkundigen, die zijn getraind om zelf in de puinhopen eerste hulp aan een bedolven slachtoffer te bieden.

Meer informatie

Voor meer informatie: bekijk het liveblog op USAR.nl.

Actualisatie handreiking Voorbereiding spoorincidentbestrijding

25 januari 2023

Handreiking biedt ondersteuning aan de multidisciplinaire operationele voorbereiding op spoorincidenten in de veiligheidsregio’s.

De handreiking ‘Voorbereiding spoorincidentbestrijding voor spoorpartijen en overheidshulpdiensten’ is in beheer bij het Nederlands Instituut Publieke Veiligheid (NIPV). De geactualiseerde handreiking vervangt de versie uit 2016. In de handreiking worden voorbeelden en adviezen gegeven op basis van vier beeldvormende scenario’s (brand, hulpverlening, gevaarlijke stoffen en dreiging) en een aantal praktische bijlagen.

Belangrijkste wijzigingen

De belangrijkste wijzigingen in de geactualiseerde handreiking zijn

• Er is een ondertekening van de samenwerkingsafspraken;
• Het programma ‘Samen werken aan veilig spoor’ in 2019 is afgerond;
• De specifieke producten als de ‘Werkwijze eigen veiligheid hulpverleners bij spoorwegincidenten’, vakbekwaamheidsadviezen, de Landelijke Informatiekaart Spoor, Landelijke Aandachtskaarten Spoor en Betuweroute, de Integrale praktijktest spoorincidentbestrijding en het Spoorrisicoprofiel van het programma ‘Samen werken aan veilig spoor’ zijn opgeleverd en te vinden op de pagina Spoorveiligheid.

Werkgroep en samenwerking

De werkgroep Plannen en Procedures (bestaande uit medewerkers van ProRail, Politie en Veiligheidsregio’s) van het samenwerkingsoverleg SO Spoor heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de herziening van deze handreiking die bij het NIPV in beheer is.

Bekijk ook

Kijk voor meer informatie op de pagina Spoorveiligheid.