Blog: Haal niet je eigen Oekraïner(s)…
10 maart 2022
De eerste fase na een ramp wordt wel de ‘honeymoon phase’ genoemd. Er is een roze wolk waarin velen goed willen doen. Maar doen we dan wel het goede?
Er is massale solidariteit die zich vaak uit in het organiseren van vele vormen van informele hulp. Bij de coronacrisis zagen wij dat vooral het eerste half jaar. In alle gemeenten ontstonden prachtige initiatieven (muziekgroepjes bij verzorgingscentra; restaurants die maaltijden gingen leveren; nieuwe netwerken die zich ontwikkelden).
Inmiddels zitten wij in de Oekraïense crisis en zien wij ook weer allerlei vormen van deze massale solidariteit en mensen die staan te popelen om een steentje bij te dragen. Duizenden knuffels zijn inmiddels verzameld en zoals gebruikelijk is er al ongelooflijk veel goedbedoelde rotzooi (informele hulpbronnen) richting de Oekraïne gestuurd. Ongetwijfeld zijn daar ook nuttige zaken bij. Een voorbeeld van maar één van de lessen uit internationaal ramponderzoek is wel dat na afloop van rampen er nog hele hangars, sporthallen en distributiecentra vol liggen met spullen waar niets meegedaan wordt. Gelukkig is de inzameling middels Giro 555 ook succesvol, maar die massale toestroom van informele goederen is niet de oplossing.
Wat zeker ook niet de oplossing is, is de trek naar met name de Poolse-Oekraïense grens om zelf daar personen (moeder met één of enkele gezinnen) te gaan ophalen. Natuurlijk is het nobel en zullen er ongetwijfeld goede voorbeelden zijn waar op zo’n manier een prachtige match ontstaat. Tegelijkertijd roept dit zowel aan die kant (de ‘beauty contest’: dat oudere echtpaar van 85 plus wordt niet snel meegenomen en blijft dan lang achter!) als aan onze kant (in Nederland) allerlei vragen op. Die kleine gemeenschap is helemaal niet in staat die 30 weeskinderen op te vangen die door een particulier zijn meegenomen uit Polen. Die particulier kent vaak ook niet al die wegen die hier dan weer bewandeld moeten worden (school, gemeente e.d.). Tenslotte is er op zo’n manier nooit zicht op de intenties die niet per definitie altijd goed zullen zijn.
Inmiddels worden in Nederland door professionele organisaties als Vluchtelingenwerk Nederland, het Rode Kruis, het Leger des Heils e.a. allerlei maatregelen genomen en worden overlegstructuren opgebouwd om hier die opvang goed te organiseren. Zowel grootschalig in hotels, recreatieparken, bedrijfspanden (via gemeenten en veiligheidsregio’s) als bij mensen thuis, maar dan wel door echt te kijken waar dat kan en wie dan bij die personen passend zijn.
Menno van Duin, lector Crisisbeheersing
Ga naar ons Oekraine-dossier voor alle informatie over onze inspanning rondom de oorlog en crisis in Oekraïne.
Lees ook
Hoe kan de enkele vluchtroute in woongebouwen worden herijkt, zodat deze weer beter aansluit op de uitgangspunten van de bouwregelgeving? Dat heeft het NIPV onderzocht in opdracht van het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (BZK).
Brandonderzoekers verzamelen al jaren informatie via gestandaardiseerde vragenlijsten. De basis hiervoor, de Vragenlijstsoftware (VLS), is vernieuwd. En is nu veel breder inzetbaar voor zowel brandweerzorg als crisisbeheersing.
Begin april ontving het NIPV professoren en onderzoekers van de Universiteiten van Lviv en Charkov voor een zogenoemde ‘exchange of experts’.
Lang is er aan de voorbereiding gewerkt, maar 2 april was het dan zover: de nieuwe elektronische leeromgeving, Canvas, is voor het eerst in gebruik genomen door de veiligheidsregio’s.
Op 28 maart droeg het NIPV drie mobiele bluswaterpompen over aan het Korps Marine Brandweer (KMB). Het materieel gaat binnenkort op transport naar het Caribisch gebied en wordt daar onder andere ingezet in het orkaanseizoen.
Achttien studenten hebben succesvol de 53e voltijdopleiding Brandweerofficier afgerond. Zij ontvingen tijdens een feestelijke uitreiking hun diploma. Maaike Wittink is een van hen en vertelt hoe zij de opleiding heeft ervaren.
De release zorgt ervoor dat gebruikers van het Landelijk Crisis Management Systeem (LCMS) gemakkelijker informatie met organisaties uit andere sectoren kunnen delen. Dit verbetert de samenwerking tussen crisispartners.
Deze nieuwe opleiding sluit aan op de behoefte van het werkveld aan breed opgeleide medewerkers. Ook is er steeds meer vraag naar modules die aansluiten bij individuele leerbehoeften.
Job Kramer, directeur Risico- en Crisisbeheersing bij Veiligheidsregio Zuid-Holland Zuid, vertelt over zijn ervaringen als teamleider tijdens de USAR-inzet in Turkije.