Blog: Haal niet je eigen Oekraïner(s)…
10 maart 2022
De eerste fase na een ramp wordt wel de ‘honeymoon phase’ genoemd. Er is een roze wolk waarin velen goed willen doen. Maar doen we dan wel het goede?
Er is massale solidariteit die zich vaak uit in het organiseren van vele vormen van informele hulp. Bij de coronacrisis zagen wij dat vooral het eerste half jaar. In alle gemeenten ontstonden prachtige initiatieven (muziekgroepjes bij verzorgingscentra; restaurants die maaltijden gingen leveren; nieuwe netwerken die zich ontwikkelden).
Inmiddels zitten wij in de Oekraïense crisis en zien wij ook weer allerlei vormen van deze massale solidariteit en mensen die staan te popelen om een steentje bij te dragen. Duizenden knuffels zijn inmiddels verzameld en zoals gebruikelijk is er al ongelooflijk veel goedbedoelde rotzooi (informele hulpbronnen) richting de Oekraïne gestuurd. Ongetwijfeld zijn daar ook nuttige zaken bij. Een voorbeeld van maar één van de lessen uit internationaal ramponderzoek is wel dat na afloop van rampen er nog hele hangars, sporthallen en distributiecentra vol liggen met spullen waar niets meegedaan wordt. Gelukkig is de inzameling middels Giro 555 ook succesvol, maar die massale toestroom van informele goederen is niet de oplossing.
Wat zeker ook niet de oplossing is, is de trek naar met name de Poolse-Oekraïense grens om zelf daar personen (moeder met één of enkele gezinnen) te gaan ophalen. Natuurlijk is het nobel en zullen er ongetwijfeld goede voorbeelden zijn waar op zo’n manier een prachtige match ontstaat. Tegelijkertijd roept dit zowel aan die kant (de ‘beauty contest’: dat oudere echtpaar van 85 plus wordt niet snel meegenomen en blijft dan lang achter!) als aan onze kant (in Nederland) allerlei vragen op. Die kleine gemeenschap is helemaal niet in staat die 30 weeskinderen op te vangen die door een particulier zijn meegenomen uit Polen. Die particulier kent vaak ook niet al die wegen die hier dan weer bewandeld moeten worden (school, gemeente e.d.). Tenslotte is er op zo’n manier nooit zicht op de intenties die niet per definitie altijd goed zullen zijn.
Inmiddels worden in Nederland door professionele organisaties als Vluchtelingenwerk Nederland, het Rode Kruis, het Leger des Heils e.a. allerlei maatregelen genomen en worden overlegstructuren opgebouwd om hier die opvang goed te organiseren. Zowel grootschalig in hotels, recreatieparken, bedrijfspanden (via gemeenten en veiligheidsregio’s) als bij mensen thuis, maar dan wel door echt te kijken waar dat kan en wie dan bij die personen passend zijn.
Menno van Duin, lector Crisisbeheersing
Ga naar ons Oekraine-dossier voor alle informatie over onze inspanning rondom de oorlog en crisis in Oekraïne.
Lees ook
“Het multidisciplinaire veld binnen crisisbeheersing vind ik erg boeiend. Er komen allemaal verschillende culturen en identiteiten bij elkaar. We kunnen allemaal naar hetzelfde probleem kijken en allemaal met een andere oplossingsrichting komen. Daarnaast heeft dit werk ook echt maatschappelijke meerwaarde.” Barry Visscher is Operationeel Manager GHOR en Regionaal Operationeel Leider (ROL). Hij rondde onlangs de opleiding Master of Crisis and Public Order Management (MCPM) af.
Lars Carree is wethouder en loco burgemeester van Zandvoort. En rondde in 2022 de MCPM opleiding succesvol af. We vroegen Lars wat de opleiding hem heeft gebracht voor het uitoefenen van zijn vak.
De richtlijn is voor gemeenten die vergunningsaanvragen moeten beoordelen voor batterijwisselstations.
De leerpunten gaan o.a. over gewondenspreiding, slachtofferregistratie en publiekinformatievoorziening.
Over de waarde van een krachtig netwerk én over hoe je als professional netwerkbewuster wordt.
De vijfdaagse oefening draaide om de samenwerking tussen de teams STH en USAR.NL.
De strategische onderzoeksagenda van het NIPV bevat de belangrijkste thema’s voor het onderzoek van de Nederlandse Academie voor Crisisbeheersing en Brandweerzorg (NACB) voor de komende jaren.
Eind 2022 waren er 949 kazernes, waarvan 843 vrijwillige kazernes en 106 beroepskazernes.