Blog: Haal niet je eigen Oekraïner(s)…
10 maart 2022
De eerste fase na een ramp wordt wel de ‘honeymoon phase’ genoemd. Er is een roze wolk waarin velen goed willen doen. Maar doen we dan wel het goede?
Er is massale solidariteit die zich vaak uit in het organiseren van vele vormen van informele hulp. Bij de coronacrisis zagen wij dat vooral het eerste half jaar. In alle gemeenten ontstonden prachtige initiatieven (muziekgroepjes bij verzorgingscentra; restaurants die maaltijden gingen leveren; nieuwe netwerken die zich ontwikkelden).
Inmiddels zitten wij in de Oekraïense crisis en zien wij ook weer allerlei vormen van deze massale solidariteit en mensen die staan te popelen om een steentje bij te dragen. Duizenden knuffels zijn inmiddels verzameld en zoals gebruikelijk is er al ongelooflijk veel goedbedoelde rotzooi (informele hulpbronnen) richting de Oekraïne gestuurd. Ongetwijfeld zijn daar ook nuttige zaken bij. Een voorbeeld van maar één van de lessen uit internationaal ramponderzoek is wel dat na afloop van rampen er nog hele hangars, sporthallen en distributiecentra vol liggen met spullen waar niets meegedaan wordt. Gelukkig is de inzameling middels Giro 555 ook succesvol, maar die massale toestroom van informele goederen is niet de oplossing.
Wat zeker ook niet de oplossing is, is de trek naar met name de Poolse-Oekraïense grens om zelf daar personen (moeder met één of enkele gezinnen) te gaan ophalen. Natuurlijk is het nobel en zullen er ongetwijfeld goede voorbeelden zijn waar op zo’n manier een prachtige match ontstaat. Tegelijkertijd roept dit zowel aan die kant (de ‘beauty contest’: dat oudere echtpaar van 85 plus wordt niet snel meegenomen en blijft dan lang achter!) als aan onze kant (in Nederland) allerlei vragen op. Die kleine gemeenschap is helemaal niet in staat die 30 weeskinderen op te vangen die door een particulier zijn meegenomen uit Polen. Die particulier kent vaak ook niet al die wegen die hier dan weer bewandeld moeten worden (school, gemeente e.d.). Tenslotte is er op zo’n manier nooit zicht op de intenties die niet per definitie altijd goed zullen zijn.
Inmiddels worden in Nederland door professionele organisaties als Vluchtelingenwerk Nederland, het Rode Kruis, het Leger des Heils e.a. allerlei maatregelen genomen en worden overlegstructuren opgebouwd om hier die opvang goed te organiseren. Zowel grootschalig in hotels, recreatieparken, bedrijfspanden (via gemeenten en veiligheidsregio’s) als bij mensen thuis, maar dan wel door echt te kijken waar dat kan en wie dan bij die personen passend zijn.
Menno van Duin, lector Crisisbeheersing
Ga naar ons Oekraine-dossier voor alle informatie over onze inspanning rondom de oorlog en crisis in Oekraïne.
Lees ook
De afgelopen tijd is de functie van officier van dienst geneeskundig (OvD-G) doorontwikkeld, onder andere door de veranderende wetgeving en ontwikkelingen binnen de (opgeschaalde) zorg.
Lector Energie- en transportveiligheid Nils Rosmuller sprak onlangs op het eerste World Fire Congress. Het leverde hem nieuwe inzichten op over hoe de energietransitie zich wereldwijd voltrekt. Vooral als het gaat om batterij-elektrische voertuigen.
Op basis van gesprekken met professionals en burgers blikken we terug op rampen en crises van de afgelopen 70 jaar én kijken we 30 jaar vooruit.
De samenwerking versterkt de besluitvorming van het Rode Kruis tijdens een crisissituatie, of in de voorbereiding daarop.
De aanbevelingen uit de evaluatie gaan vooral over de landelijke aanpak van cybercrises.
De luchthavenbrandweerkorpsen, verenigd in het College van commandanten brandweren luchthaventerreinen (CCBL), hebben de intentie uitgesproken om voor langere termijn samen te werken met het NIPV op het gebied van examinering.
Marjolein Verberne is werkzaam bij het NIPV als projectleider van de ontwikkeling van de Operationele risicometer, een systeem dat dreigingen en risico’s vanuit verschillende databronnen koppelt en zo nodig een waarschuwing af geeft. Ze vertelt hier over haar ervaringen.
Het NIPV waarschuwt voor onvoldoende preventiebewustzijn bij overheid, bedrijven en burgers. Wie is aan zet om de veerkracht van Nederland bij een crisis te vergroten? Dat is één van de vragen tijdens het landelijk congres Veerkrachtige crisisbeheersing dat vandaag wordt gehouden in Bussum.
Veiligheidsregio’s kunnen een leidende en coördinerende rol hebben in risico- en crisisbeheersing in relatie tot de gevolgen van klimaatverandering. Maar vervullen die rol op dit moment (nog) slechts beperkt.