SIV’er in de praktijk: Maureen Radstok
Nieuws van het LEC Industriële Veiligheid, oktober 2024
Maureen Radstok werd al in haar studietijd geboeid door de industrie en koos voor de opleiding chemische technologie aan de Hogeschool Utrecht. Eenmaal werkzaam in de chemie, ontdekte zij dat in die wereld alles staat of valt met veiligheid. Zo werd haar tweede passie geboren, die haar uiteindelijk bracht in haar huidige functie: adviseur industriële veiligheid bij Veiligheidsregio Amsterdam-Amstelland. En via periodieke gastcolleges brengt Maureen Radstok haar in de praktijk opgedane kennis ook weer terug naar de collegezalen waar ooit haar eigen carrière begon. “Veilige industrie begint bij onderwijs, door al in de opleiding met scenariokennis het veiligheidsbewustzijn te stimuleren.”
Na haar studie in Utrecht werkte Maureen enkele jaren in de laboratoriumwereld; eerst bij Shell Chemie en daarna bij de Universiteit Twente. Daar werd haar interesse gewekt in de veiligheidsaspecten in het werkveld chemie en industrie. “De chemie is een hele boeiende wereld, want de samenleving is voor ontelbaar veel producten afhankelijk van chemie. Maar het is ook een wereld met risico’s en gevaren. Toen ik kennis begon te vergaren over veilige werkomstandigheden en omgevingsveiligheid van de industrie, besloot ik mij daar verder in te specialiseren. Misschien is dat idealisme: dat je met je kennis en kunde wil bijdragen aan het veiliger maken van de samenleving.”
Samenwerking belangrijk
In 2021 maakte Maureen de overstap naar de overheid en ging ze aan de slag als inspecteur brandveiligheid en industriële veiligheid. bij Veiligheidsregio Utrecht (VRU). “Het was een leuke job, waarbij ik 50 procent van mijn tijd bezig was met brandveiligheid van bouwwerken en de overige vijftig procent met inspecties van Sevesobedrijven. De VRU kent maar een handjevol bedrijven in die categorie, maar door de samenwerking van de VRU met andere regio’s in het cluster ‘Noordwest’ voerde ik ook inspecties uit in andere regio’s. Dan ervaar je dat industriële veiligheid een ‘niche’ specialisme is, dat de veiligheidsregio’s met hun gezamenlijke expertise moeten invullen. Wat ik direct aantrekkelijk vond aan mijn werk was dat je door die samenwerking een groot werkgebied hebt, met veel variatie in bedrijven. Groot en klein en met uiteenlopende typen risico’s en aandachtspunten.”
Volledige IV-specialisatie
“Ik wilde mij graag volledig specialiseren in de industriële veiligheid en toen die kans zich voordeed met een vacature in Amsterdam-Amstelland, besloot ik die te grijpen. Vorig jaar volgde ik de leergang Specialist Industriële Veiligheid en in januari dit jaar ben ik begonnen in Amsterdam-Amstelland. Het team Industriële Veiligheid is klein, omdat we een relatief kleine regio zijn qua werkgebied, maar er is wel veel industriële dynamiek. En ook voor mijn nieuwe werkplek geldt: we doen het samen met de andere regio’s in het samenwerkingscluster, dus we wisselen vaak inspecteurs uit. Ik heb bijvoorbeeld ook nog een Utrechts bedrijf op mijn lijstje staan voor een Seveso-inspectie dit jaar.”
Opvolging
Terugblikkend op haar eerdere werkpraktijk in de chemie en de advieswereld, vat Maureen samen wat haar in het veiligheidsdomein meer aanspreekt dan in het bedrijfsleven: “Ik vind het wezenlijk dat adviezen en ook inspectierapportages een goede opvolging krijgen. Mijn ervaring in de advieswereld was dat soms veel tijd in een rapportage wordt gestoken, maar dat zo’n rapport dan in een kast belandt waarna er niets mee gebeurt. Met mijn huidige werk kan ik echt bijdragen aan het veiligheidsniveau van de industrie. Door scherp te zijn bij inspecties, te rapporteren en ook de opvolging door het bedrijf in de gaten te houden via herinspectie. Zijn gesignaleerde tekortkomingen opgelost en zijn de verbeterpunten uitgevoerd? Dat is een mooi proces; het is belangrijk werk wat we als adviseurs en inspecteurs IV doen. Overigens zijn er in het werkgebied Noordwest bedrijven waarvoor ik eerder in mijn adviespraktijk adviezen heb geschreven. Daar ben ik heel open in en als zo’n bedrijf op de lijst staat voor een inspectie, bespreek in met mijn collega’s wie die inspectie gaat doen. Ik wil niet in een situatie komen dat ‘de slager zijn eigen vlees keurt’.”
Creativiteit
Maureen komt bij haar werk als inspecteur in contact met allerlei typen bedrijven en ziet grote verschillen in bedrijfsvoering en professionaliteit. Omstandigheden om bij de inspecties rekening mee te houden. “Kleine bedrijven hebben vaak maar een heel beperkte personele staf, maar vallen vanwege hun processen en aanwezige stoffen toch onder de Sevesorichtlijn. Ze moeten dus aan dezelfde strenge eisen voldoen als hun ‘grotere broers’ in de chemie, maar moeten vaker externe expertise inhuren dan de grote namen die professionele afdelingen hebben voor risicomanagement en arbeidsveiligheid. Ik zie soms wel mooie voorbeelden van hoe die kleine bedrijven met een creatieve aanpak toch het veiligheidsbewustzijn onder hun medewerkers op peil houden. En in plaats van een hitech digitaal risicomanagementsysteem hebben ze soms hun veiligheidsmanagement nog op papier beschreven. Áls het maar vastgelegd en toetsbaar is, daar gaat het om.”
Gastcolleges
Maureen is de studiebanken van de Hogeschool Utrecht al lang ontgroeid met haar jarenlange carrière in de veiligheidspraktijk, maar toch is ze nog met enige regelmaat in de collegezaal te vinden. Maar dan aan de andere kant van de tafels, als gastdocent. “De Hogeschool heeft mij gevraagd of ik de nieuwe lichtingen studenten chemische technologie vanuit mijn praktijkkennis basale kennis over risico’s en scenario’s wil bijbrengen. In de tijd dat ik zelf de studie volgde was er voor de veiligheidsaspecten van de chemie nog niet of nauwelijks aandacht. In dat opzicht is er wel wat verbeterd. Het is een goede zaak dat aankomend chemieprofessionals niet alleen iets leren over chemische reacties en processen, maar ook over de risico’s van de stoffen en processen waarmee zij werken. Voor de werknemers van het bedrijf en voor de omgeving. Ik geef die gastcolleges samen met een adviseur gevaarlijke stoffen en we bespreken soms ook praktijkvoorbeelden van incidentcasuïstiek. Door al in de onderwijsfase de kiem te leggen voor risico- en scenariokennis bereiken we dat de toekomstige generatie industriële professionals iets meer door een ‘veiligheidsbril’ naar hun werk kijkt.”
